Het Reyndershuis, gelegen in de Maasstraat in Ophoven, is nog steeds in gebruik door de familie Reynders. In de geschriften van de 'Aartsdiaken van het landdekenaat Eyck' wordt in 1711 al geschreven over het bestaan van de schutterij. Ook zijn er oude geschriften, inkomsten- en uitgavenboeken van de jaren 1777-1782 en 1796 teruggevonden. Die zijn nu in het bezit van de schutterij.
In 1845 en op het einde van de 19de eeuw wordt er ook in de geschriften melding gemaakt van het bestaan van de schutterij. Voor de Eerste Wereldoorlog worden de bezittingen bij de gemeente ingeleverd. Alleen met veel geluk kon de vlag in Maaseik onderschept worden bij de bevrijding in 1918. Het zilver van de schutterij is nog steeds zoek.
Op 2 februari 1925 werd de schutterij officieel als een feitelijke vereniging heropgericht bij notariele akte bij notaris Dandoy in Maaseik. Op 13 april 1975 werd deze feitelijke vereniging omgevormd tot een V.Z.W. Deze V.Z.W. werd opgericht met als doel :
- de leden te bekwamen in het schieten met de zware buks
- de bevordering van het schutterswezen en de aloude christelijke schutterstraditie
- de bevordering van de samenwerking tussen verenigingen en bonden en federaties die hetzelfde doel nastreven.
Om dit doel te bereiken organiseren wij schietwedstrijden, schuttersfeesten en bijhorende optochten, passend in het kader van het schutterswezen. Ook tracht men het bespelen van instrumenten die behoren tot de schutterstraditie, te bevorderen. In ons geval is dat de trommel.
De uniformen van de schutterijen worden onderverdeeld in drie categorieen: fantasie, historisch of militair. Onze schutterij treedt aan in militaire uniformen, gebaseerd op het uniform van het Irish Guards-regiment (infanterie), dat werd opgericht in het jaar 1900. Koningin Victoria erkende de wapenfeiten van de soldaten en in het bijzonder hun moed. Op de regimentsvlag staat vermeld dat ze in de Tweede Wereldoorlog in Neerpelt zijn geweest. In 1997 werd ons de titel 'Koninklijke Schutterij' toegekend.